Verbinden en balanceren is heen en weer bewegen tussen verschillende polen.
De basishouding om heen en weer te bewegen tussen “oplossen & begeleiden”, tussen “individu en familiesysteem”, tussen “proactief en reactief”, zal invloed hebben op de manier waarop je naar thuiszorgsituaties kijkt. Het zal ook zijn weerslag vinden in je concrete gedrag en interacties met cliënten, mantelzorgers en familieleden. Misschien zijn het slechts kleine aanpassingen of veranderingen in je dagelijks professioneel handelen, maar ze kunnen van grote betekenis zijn. |
Het betekent niet noodzakelijk (soms wel, soms niet) dat je meer tijd moet investeren. Vaak betekent het dat je de tijd met de cliënt of mantelzorger ànders invult.
Er zijn heel wat thuiszorgsituaties die relatief goed lopen. Dus, niet alle situaties vragen dat je deze begeleidingsvaardigheden ten gronde inzet. We denken dat er 3 soorten thuiszorgsituaties zijn:
Er zijn heel wat thuiszorgsituaties die relatief goed lopen. Dus, niet alle situaties vragen dat je deze begeleidingsvaardigheden ten gronde inzet. We denken dat er 3 soorten thuiszorgsituaties zijn:
- Er is een sterke en realistische mantelzorger die het overzicht bewaart en met de hulpverleners kan overleggen en communiceren: de inbreng van jou als MW zal hier eerder beperkt zijn
- Er is een eerder zwak, afstandelijk of problematisch mantelzorg-systeem: in deze situatie kan je vanuit een begeleidende houding ondersteunen
- Er is geen of slechts afstandelijke mantelzorg beschikbaar: hier is het sturende optreden van verschillende hulpverleners nodig, liefst onder coördinatie van één aanspreekpunt
Tenslotte is het bewust hanteren van deze én-én- houding ook een hulp om jouw rol, taak en verantwoordelijkheid “gepast” in te vullen. Het helpt om niet teveel op je schouders te nemen. Jouw
rol is zeer belangrijk en tegelijk kent ze ook haar beperkingen. Dit wordt treffend geïllustreerd door onderstaande metafoor.
"Wij zijn maar een stukje van de puzzel. Een thuiszorgsituatie is als een puzzel die in elkaar moet passen. Dat is niet eenvoudig; iedere situatie is anders. Wij zijn maar een stukje van de puzzel …wij kunnen maar de besluitvorming ondersteunen, want welke stappen gezet worden is uiteindelijk afhankelijk van de mensen zelf."
(Uit: intervisie-sessie Waregem, 19/03/2016) |