We zijn bekend met twee kanten van dit continuüm. “Reactief” betekent dat we reageren op een hulpvraag: deze handelswijze bestrijkt een groot deel van ons werk. De “proactieve aanpak” krijgt langzamerhand meer aandacht: op basis van een indicator nemen we zelf contact op met de persoon met dementie en zijn mantelzorger.
We willen de twee uitersten van dit continuüm graag aanvullen en verfijnen … en meteen ook ombuigen tot een cirkel: een doorlopend proces met verschillende onderdelen.
Naast de reactieve en proactieve aanpak, kunnen we ook aandacht schenken aan:

- Signalen opvangen: er zijn tal van signalen die ons kunnen bereiken (andere hulpverleners, loketmedewerkers, andere sociale diensten, familieleden, seniorenbezoek vrijwilligers …). Alert zijn voor signalen van dementie, niet-pluis- gevoel, … is een aandachtspunt

- Opvolgen: na een huisbezoek of kantoorbezoek, of na het opstarten van een hulpaanbod: inplannen om na een zekere tijd terug contact op te nemen. Ook als het verder goed gaat en er geen nieuwe problemen gemeld worden, is het goed om contact te houden (cfr. “vinger aan de pols”-project)

​- Vooruitkijken: naast het realiseren van directe hulp of ad hoc oplossingen, is het wenselijk om ook naar de toekomst te kijken, samen met de cliënt en de mantelzorger. Aandacht voor te verwachten evoluties, zorgplanning op lange termijn, inzicht in wensen van de betrokkenen, …